Przemoc w rodzinie to poważny problem, który dotyka osoby w każdym wieku i z różnych środowisk. Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z tego, czym jest przemoc, jakie ma formy i gdzie szukać pomocy.
Czym jest przemoc w rodzinie?
Przemoc w rodzinie to wszelkie działania lub zaniechania, które naruszają prawa i dobra osobiste członka rodziny. Sprawca przemocy wykorzystuje swoją przewagę (fizyczną, ekonomiczną, emocjonalną) nad ofiarą.
Rodzaje przemocy:
- Przemoc fizyczna: Bicie, popychanie, szarpanie, duszenie, zranienia.
- Przemoc psychiczna: Wyzywanie, poniżanie, groźby, zastraszanie, kontrolowanie, izolowanie.
- Przemoc ekonomiczna: Ograniczanie dostępu do pieniędzy, zakazywanie pracy, zabieranie zarobków.
- Przemoc seksualna: Zmuszanie do niechcianych kontaktów seksualnych, molestowanie, wykorzystywanie seksualne.
- Zaniedbanie: Brak opieki, brak zaspokajania podstawowych potrzeb (jedzenie, ubranie, higiena).
Skutki przemocy:
Przemoc ma negatywny wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne ofiar. Może prowadzić do:
- Urazów fizycznych.
- Problemów emocjonalnych (lęk, depresja, niska samoocena).
- Problemów ze snem i apetytem.
- Trudności w relacjach z innymi ludźmi.
Gdzie szukać pomocy?
Fundacja Pomocy Psychologicznej i Edukacji Społecznej oferuje wsparcie dla osób doświadczających przemocy w rodzinie. Prowadzimy:
- Poradnictwo psychologiczne.
- Terapię indywidualną i grupową.
- Interwencję kryzysową.
- Pomoc prawną.
Pamiętaj! Nie jesteś sam!
Mój Drogi Przyjacielu!
Piszę do Ciebie z głębi serca, które przeżyło swoje burze. Moje słowa płyną prosto z duszy zmęczonej, lecz pełnej miłości. Nazywam się Jadwiga, a życie obdarowało mnie 68 latami, z których każde zostawiło ślad na mojej duszy. Żyję obok syna, mojego dziecka, które obdarzam bezgraniczną miłością, a które jednocześnie stało się źródłem mojego strachu. Długo nie umiałam nazwać tego, co przeżywam, mianem przemocy. Może dlatego, że ból, który czułam, nie zawsze miał fizyczny wymiar. Był to ból duszy, serca, który drwił z mojej miłości i zaufania. Dziś pragnę podzielić się z Tobą moją historią nie po to, by skupiać się na cierpieniu, ale aby pokazać Ci, że nawet w najciemniejszych chwilach można znaleźć iskierkę światła. Uwierz mi, że nie jesteś jedyną osobą, która przechodzi przez ten mrok. Wszystko, co czujesz: ból, łzy, przerażenie, chęć milczenia – to droga do wyzwolenia. Nie musisz być w tym sam! Moje doświadczenia nauczyły mnie, że przemoc nie zawsze jest widoczna dla oczu. Często ukrywa się w słowach, które miały być oparciem, w milczeniu, które staje się więzieniem. Przemoc to nie tylko uderzenie, to również słowa, które zabierają chęć do życia, to manipulacja, która każe wątpić w swoją wartość. Chcę Cię prosić, byś nie pozwolił, aby strach przed zmianą zasłonił Ci możliwość lepszego jutra. Każdy z nas zasługuje na życie pełne szacunku, miłości, wolne od bólu i lęku. Twoje cierpienie nie musi trwać wiecznie. Jest pomoc, są ludzie, którzy zrozumieją i wesprą Cię bez osądzania. Przyznanie się do swojego bólu, do tego, że potrzebujemy pomocy, wymaga ogromnej odwagi. Pamiętam słowa, które kiedyś usłyszałam i które pomogły mi dotrzeć tu, gdzie teraz jestem: „odwaga to nie brak strachu, to decyzja, że coś innego jest ważniejsze niż strach”. Twoje bezpieczeństwo, Twoje szczęście, Twoja przyszłość – to jest to, co zasługuje na walkę – pamiętaj o tym. Nie pozwól, aby przemoc odebrała Ci resztę Twojego życia. Nie musisz przechodzić przez to samotnie. Istnieją miejsca, gdzie znajdziesz wsparcie, zrozumienie, gdzie Twoje słowa znajdą bezpieczną przystań. I zobaczysz, na Twoim niebie zaświeci jeszcze słońce, nawet jeśli teraz trudno Ci to sobie wyobrazić. Z całego serca pragnę, abyś uwierzył, że zasługujesz na lepsze życie. Takie, w którym cieszysz się z każdego poranka, a nie budzisz w strachu przed tym, co może się wydarzyć. Pamiętaj, że pierwszy krok, choć wydaje się najtrudniejszy, jest początkiem drogi do wolności. Po tym, jak tylko zdecydujesz się go zrobić, poczujesz, że to najlepsza decyzja w życiu. Tak było u mnie. Wierzę, że tak będzie też w Twoim przypadku. Zrób go mimo strachu.
Jadwiga
