Zapraszamy do artykułu wyjaśniającego, czym jest psychoterapia psychodynamiczna autorstwa naszej psycholog i psychoterapeutki Weroniki Wosińskiej.
Psychoterapia psychodynamiczna ma swoje korzenie we freudowskiej psychoanalizie. Możemy zaliczyć ją do tzw. psychologii głębi, gdyż centrum zainteresowania stanowi to, co ukryte. Zgodnie z paradygmatem psychoanalitycznym istotną rolę w psychicznym życiu człowieka odgrywa nieświadomość. Mieści ona w sobie te aspekty funkcjonowania psychicznego, które nie są bezpośrednio dostępne świadomości – m.in. treści związane z wewnątrzpsychicznymi konfliktami pomiędzy nieświadomymi pragnieniami, a obroną przed nimi, a także emocje i doświadczenia, które były zbyt trudne lub bolesne, w konsekwencji czego zostały wyparte. Uważa się, że nieświadomość wywiera znaczący wpływ na funkcjonowanie człowieka oraz kształtuje cechy jego osobowości.
Terapia psychodynamiczna opiera się przede wszystkim na relacji pacjenta i psychoterapeuty oraz prowadzonym między nimi dialogu. Terapeuta, uważnie słuchając i interpretując zachowanie pacjenta, umożliwia uzyskanie wglądu w jego wewnątrzpsychiczne konflikty oraz przepracowanie ich. Szczególnie ważną rolę w procesie terapeutycznym pełni analiza przeniesienia. W relacji terapeutycznej zostają odtworzone emocje, myśli oraz zachowania pierwotnie przeżywane w przeszłości wobec ważnych dla pacjenta osób, co umożliwia pracę nad nieadekwatnymi i niosącymi cierpienie wzorcami relacji.
Psychoterapia psychodynamiczna jest długoterminowa. Jej skuteczność oraz bezpieczeństwo regulują pewne zasady dotyczące stałości czasu i miejsca spotkań zwane settingiem terapeutycznym. Spotkania odbywają się zazwyczaj raz lub dwa razy w tygodniu. Taki rodzaj oddziaływań terapeutycznych umożliwia zdobycie zdolności do pogłębienia zrozumienia swojego życia psychicznego, w tym uświadamiania sobie źródła własnych konfliktów, polepszenie relacji interpersonalnych, a także rozwój dojrzalszej osobowości.
